شیلنگ فایبرباکس یکی از تجهیزاتی هستند که سیستم اطفای حریق را برای جلوگیری و خاموش کردن آتش‌سوزی تشکیل می دهند. به همین دلیل یکی از عناصر ضروری برای آتش نشانی است و به همین دلیل یافتن آنها در منازل، ساختمان ها، کارخانه های صنعتی، کارخانه ها، مراکز خرید، ساختمان سازی، صنایع شیمیایی و نفت و سایر ساختمان هایی که دارای کابینت با این مورد برای استفاده. این شیلنگ ها درون جعبه های آتش نشانی قرار داشته و به طول های ۴۰ تا ۳۰ متر هستند. جعبه های فایرباکس دارای کپسول آتش نشانی می باشد. این کپسول در صورتی که در دراز مدت استفاده نشوند تاریخ انقضا نداشته و باید شارژ شوند. شارژ کپسول آتش نشانی در ماهان گستر با بهترین کیفیت امکان‌پذیر است.
شیلنگ فایرباکس چیست؟
شیلنگ فایر باکس بدون شک از آنجایی که دارای ویژگی ها و مشخصات فنی خاصی است برای اطفای حریق و کنترل آن ضروری است. با این حال، انجمن ملی حفاظت از آتش (NFPA)، در آیین نامه 14 خود، در تنظیم طراحی، نصب، بازرسی، آزمایش و نگهداری سیستم های لوله و شیلنگ دقیق و واضح است، زیرا بیان می کند که:
شیلنگ های آتش نشانی یا فایرباکس باید به یک سیستم استند پایپ متصل شوند تا آتش نشانی بتواند آب را تامین کند و در نتیجه آتش را خاموش کند.
شیلنگ فایرباکس باید در ایستگاه ها قرار گیرند، یعنی در کابینت های آتش نشانی یا کابینت هایی که باید به طور دائم روی دیواری با اتصال به شبکه آبرسانی نصب شوند.
اتصال شیلنگ فایرباکس به شیرهای مربوطه باید تضمین شود که باید دارای پوشش هایی برای محافظت از رزوه های شلنگ باشد.
شایان ذکر است که شیلنگ های آتش نشانی وسیله ای برای انتقال آب تحت فشار هستند، بنابراین باید به گونه ای ساخته شوند که انعطاف‌پذیر باشند، با مواد ضد آب و مستحکم که عملی را فراهم می کنند. مقاوم در برابر سیالات یا مواد شیمیایی (آسیب شیمیایی)، سایش ساینده (آسیب مکانیکی)، عوامل اقلیمی مانند گرما یا سرما (آسیب حرارتی) یا کپک‌هایی که هنگام خیس ماندن ظاهر می‌شوند (آسیب ارگانیک).
کلاس های اتصال شیلنگ فایرباکس
از طرف دیگر، این تجهیزات باید دارای یک سیستم اتصال شیلنگ باشد که طبق NTC 1669 به 3 کلاس طبقه‌بندی شده است: “استاندارد برای نصب اتصالات شلنگ آتش نشانی”.
کلاس I: برای استفاده توسط آتش نشانی یا پرسنل مجاز و آموزش دیده در تامین جت های آب پر جریان برای آتش‌سوزی. این به نوبه خود از یک ایستگاه 2 ½ اینچی تشکیل شده است.
کلاس II: برای استفاده انحصاری توسط پرسنل مجاز و آموزش دیده یا آتش نشانی در مرحله اولیه آتش‌سوزی که از یک ایستگاه شلنگ 1 ½ اینچی تشکیل شده است.
کلاس III: برای استفاده توسط آتش نشانی و افرادی که برای تخلیه حجم زیادی آب آموزش دیده اند. متشکل از یک ایستگاه شلنگ با اتصال 1 ½ و 2 ½ اینچ.
انواع شیلنگ آتش نشانی
شیلنگ ها، اگرچه به نظر یکسان هستند، اما متفاوت هستند. همه اینها به موادی که با آن طراحی و ساخته می شوند، قطر داخلی، طول و مهمتر از همه استفاده از آنها بستگی دارد. در مرحله بعد، ما به شما می گوییم که رایج ترین آنها کدام است:
شیلنگ ضد آب تک ژاکت
– در هیدرانت ها و کابینت ها استفاده می شوند.
– قطر آن 1 ½ اینچ است.
شلنگ فشار قوی
– برای تحمل فشارهای 400 تا 1000 psi (پوند بر اینچ مربع) ساخته شده است.
– قطر آن بین ½، ¾ اینچ یا 1 اینچ است.
شلنگ ژاکت دوتایی
– فشار کاری از 300 تا 900 psi (پوند بر اینچ مربع).
– قطر آن بین 1 ½ “یا 2 ½” اینچ است.
اینها از لوازم جانبی متعددی تشکیل شده اند که فشار، جریان و حجم آب را برای عملکرد مناسب تعیین می کنند، مانند:
شیرهای اتصالات “Y” یا سیامی: عناصری برای تقسیم یک خط شلنگ به دو قسمت یا برای کاهش دو خط به یک قسمت، وظیفه کنترل جریان آب را بر عهده دارند. شیلنگ های سیامی دارای اتصالات مادگی و نر هستند، یعنی لوازم جانبی برای اتصال دو شیلنگ با کوپلینگ های هم نوع.
آداپتورها: برای اتصال یا کاهش قطر شیلنگ استفاده می شود.
نازل ها: نازل ها نیز نامیده می شوند و وظیفه دارند جهت صحیح را ارائه دهند، در صورت لزوم میزان جریان و شکل جت آب را کنترل کنند.
شیلنگ فایرباکس آتش نشانی چقدر دوام می آورد؟
به طور کلی، شلنگ فایرباکس آتش نشانی موجود در ساختمان ها و سایر مناطق شلوغ برای استفاده افراد در ساختمان به جای آتش نشانی است. اینها باید درست مانند کپسول آتش نشانی قابل حمل استفاده شوند. به همین دلیل شیلنگ های آتش نشانی باید هر ساله بازرسی شوند.
این بازرسی ها بسیار مهم هستند، زیرا شیلنگ ها با آب تحت فشار کار می کنند. اگر در پوشش داخلی نشتی داشته باشد، به درستی کار نمی کند و بنابراین خاموش کردن آتش در هر یک از مراحل آن با مشکل مواجه می شود.
بازرسی از این شیلنگ ها باید سالانه یا بعد از هر بار استفاده انجام شود. برای انجام این کار، شیلنگ آتش نشانی باز می شود و از نظر کپک، آوار، آسیب شیمیایی، بریدگی، سوختگی، آفات و ساییدگی بررسی می شود. این بررسی روی کوپلینگ ها، شیلنگ و نازل انجام می شود.
جدای از این روش، شیلنگ فایر باکس آتش نشانی نیز باید هر سه سال یکبار آزمایش شود. اولین آزمایش 5 سال پس از تاریخ تولید آن انجام خواهد شد. برای انجام این کار، یک متخصص کنترل آتش باید فشار شلنگ را آزمایش کند.
اگر پس از هر یک از دو بازرسی که ذکر کردیم متوجه شدید که شلنگ در وضعیت نامناسبی قرار دارد، باید آن را تعویض کنید. بنابراین شیلنگ های آتش نشانی زمان مشخصی برای تعویض ندارند.
مراقبت و نگهداری از شیلنگ فایرباکس
یکی دیگر از جنبه هایی که تعیین می کند آیا شیلنگ آتش نشانی عمر طولانی دارد یا خیر، استفاده و نگهداری از آن است.
برای انجام این کار، افرادی که در اطراف شیلنگ زندگی می کنند باید در مورد استفاده از آن راهنمایی دریافت کنند. اینها مواردی است که باید در عمل به کار گرفته شود.
- از قرار دادن شیلنگ در گوشه ها خودداری کنید، زیرا ممکن است خود گوشه ها دارای لبه های تیز باشند که شلنگ را قطع می کند.
- شیلنگ را در معرض دمای بالا قرار ندهید و آن را در معرض نور خورشید قرار ندهید، زیرا دارای اجزای متعددی است که هنگام قرار گرفتن در معرض دمای بالا آسیب می بینند.
- شیلنگ باید فقط با آب در دمای طبیعی و بدون استفاده از مواد شوینده به درستی شسته شود. سپس باید بدون قرار گرفتن در معرض آفتاب خشک شود.
- مطمئن شوید که شیلنگ توسط ماشین ها پا نمی شود، وزن آنها می تواند به آسیب رساندن به شلنگ کمک کند.
- اگر دستورالعمل هایی را که ذکر کردیم رعایت کنید، مطمئن هستیم که عمر شلنگ های آتش نشانی خود را بسیار طولانی تر خواهید کرد.
سخن پایانی
از جمله موثرترین تجهیزات اطفای حریق می توان به شیلنگ فتیرباکس اشاره کرد.اینها تجهیزات بسیار ضروری در ساختمان ها، انبارها، بیمارستان ها، ادارات، هتل ها و موارد دیگر هستند که در صورت وقوع آتش‌سوزی باید فعال شوند. بنابراین، مهم است که همه چیزهایی که به این شیلنگ ها مربوط می شود را بدانید.
