سیستم اعلام حریق
سیستم اعلام حریق به مجموعه ای از تجهیزات الکتریکی می گویند که در صورت بروز حریق در سریع ترین زمان حریق را شناسایی کرده و به اطلاع می رساند.
سیستم های اعلام حریق متعارف ساده ترین سیستم اعلام حریق هستند که از دتکتور های دود و حرارت، شستی و آژیر و یک پنل مرکزی تشکیل شده اند.
سیستم اعلام حریق متعارف تولید کنندگان ایرانی و خارجی دارد که مورد تایید سازمان آتش نشانی تهران می باشند.
سیستم اعلام حریق چیست و چگونه کار میکند؟
برای اینکه ساختمانها را از توسعه و انتشار حریق ایمن کنیم بهترین روش، استفاده از سیستمهای اعلام حریق است. تا قبل از کشف سیستم اعلام حریق خدا میداند که چقدر جان و مال انسانها براثر آتشسوزیها، حتی از نوع سطحی، به خسارات زیادی منتهی میشد، که فقط پشیمانی و ناراحتی به همراه داشته است. به این منظور سیستمهای اعلام حریق متفاوتی مثل سیستم اعلام حریق متعارف (Conventional Fire Alarm System) و انواع پبشرفتهتری طراحی شدهاند که حتی با کمترین بودجهی ممکن میتوان از آنها در ساختمانهای مسکونی، اداری، صنعتی استفاده کرد.
استفاده از سیتسم های اعلام حریق در ساختمان های تهران اجباری شده است.
برای ساختمان های 5 طبق به بالا استفاده از سیتسم های اعلام حریق متعارف اجباری است.
ساختمان های 10 طبقه به بالا نیز استفاده از سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر اجباری است.
تجهیزات اصلی سیستم اعلام حریق چیست
مرکز کنترل
اولین و مهمترین بخش سیستم اعلام حریق، که به منزلهی مغز متفکر سیستم است، مرکز کنترل اعلام حریق (FACP) نام دارد. مرکز کنترل سه وظیفهی مهم دارد: اول دریافت اطلاعات از ورودیها و آنالیز آنها. دوم، تصمیمگیری و در آخر عکس العمل مناسب با راهاندازی به موقع خروجیها. مرکز کنترل اعلام حریق که پنل مرکزی اعلام حریق (معادل عبارت انگلیسی : Fire Alarm Control Panel) هم خوانده میشود قبلتر در یکی از مطالب ما به طور کامل معرفی شده است. برای مطالعه بیشتر میتوانید سری به آن بزنید.
ورودیها
دومین بخش، ورودیها هستند. اطلاعات هر منطقه یا زون، توسط ورودیها یا به عبارتی دیگر حسگرها جمعآوری میشوند. بنابراین وظیفه ورودیها، انتقال همهی اطلاعاتی است که امکان دارد منجر به ایجاد حریق شوند. آنها شامل:
- حسگر دود یا Smoke Detector
- حسگر حرارت یا Heat Detector
- حسگر شعله یا Flame Detector
- حسگر گاز یا Gas Detector
- انواع شستیهای اعلام حریق
خروجیها
سومین بخش، آشنایی با خروجیها است. خروجیها باید همان عکسالعمل به موقع مرکز کنترل باشند. بنابراین انواع آژیر، فلاشر، رله، تلفن کننده و هر نوع وسیلهی دیگری که به هر طریقی هشدار دهنده باشند جزو خروجیها به حساب میآیند.
منبع تغذیه
چهارمین بخش، منبع تغذیه است. خوب مسلما تمامی این تجهیزات نیازمند منبع تغذیهی مناسب هستند. برای تأمین انرژی سیستم اعلام حریق از برق شهری 220 ولت، باطری و سایر منابع تغذیه کمکی استفاده میشود. البته در بیشتر سیستمهای اعلام حریق منبع تغذیه فقط به مرکز کنترل اتصال دارد و سایر تجهیزات (ورودیها و خروجیها) از طریق مرکز کنترل تغذیه میشوند.
چون میزان ولتاژ مورد نیاز برای تمامی تجهیزات اعلام حریق 24 ولت DC است، برق شهری 220 ولت توسط منبع تغذیهی داخلی (باطری داخلی) در مرکز کنترل، به ولتاژ مورد نیاز 24 تبدیل شده و سپس ورودیها و خروجیها را تغذیه میکند.
سیستم اعلام حریق و کاربرد آن
برای مبارزه با موفقیت در برابر آتش سوزی ، تشخیص زود هنگام آتش سوزی استفاده از سیستم اعلام حریق آدرس پذیر ضروری است اگر منبع آتش نشانی در مراحل اولیه شناسایی و خاموش نشود ، به سرعت در حال آتش سوزی شدید خواهد بود. بنابراین ، گرما و گازهای دودی ناشی از آن آزاد شده ، وظیفه آتش نشانی را برای خاموش کردن آتش در صورت غیرممکن بودن بسیار دشوار می کند.
انواع سیستم اعلام حریق
درکل سیستمهای اعلام حریق به سه گروه تقسیم میشوند:
- سیستم اعلام حریق متعارف
- سیستم اعلام حریق آدرس پذیر
- سیستم اعلام حریق بیسیم
تجهیزات و اجرای اعلام حریق
مشاوره ، راهنمایی در خرید تجهیزات بهینه، سرعت عمل در ارسال کالا و پشتیبانی فنی محصولات و تجهیزات فروخته شده ، از جمله نکاتی است که رضایت همکاران و مشتریان ماهان گستر همگام را به دست آورده است.
مشاوره برای طراحی یک سیستم اعلام حریق و استقرار آن با هدف حفاظت از یک مجموعه جلوی حوادث مربوط به آتشسوزی و حریق، نکات و ظرافتهای فراوانی دارد. انتخاب نوع سیستم اعلام حریق در یک فضا به پارامترهای مختلفی بستگی دارد. انتخاب نوع برند و تعیین تعداد ادوات لازم برای استقرار در محل نیازمند ارزیابی کارشناسان باتجربه است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و یا مشاوره در زمینهی شیوههای تعمیر و نگهداری سیستم اعلام حریق با اعلام حریق ماهان گستر همگام تماس بگیرید.